Terwijl dit de theorie was, werd de eerste persoon van de godheid in de praktijk over het hoofd gezien. Als de Grote Onzichtbare, die zich niet rechtstreeks met de menselijke aangelegenheden inliet, diende hij enkel in stilte aanbeden te worden, (32) hetgeen er in werkelijkheid op neerkwam dat hij helemaal niet werd aanbeden door de menigte. Dezelfde strekking wordt op een frappante wijze vandaag de dag geïllustreerd in India. Alhoewel Brahma, volgens de heilige boeken, de eerste persoon van de triade van de Hindoes is, en de religie van Hindoestaan naar zijn naam wordt genoemd, wordt hij toch nooit aanbeden en is er in geheel India vandaag nauwelijks een enkele tempel te vinden van degene die men eertijds ter ere van zijn naam heeft opgetrokken. (33)

Zo is het ook in de landen van Europa waar het paapse systeem zich ten volle heeft ontwikkeld. In het pauselijke Italië (behalve waar het Evangelie recent zijn intrede heeft gedaan), zo wordt door reizigers algemeen toegegeven, is er bijna geen enkel spoor meer van de aanbidding van de Eeuwige en Onzichtbare Koning te bespeuren, terwijl de Moeder en het Kind de grote voorwerpen van aanbidding zijn. Precies dezelfde situatie bestond in het oude Babylon. In hun populaire religie aanbaden de Babyloniërs bovenal een Moedergodin en haar zoon, die op afbeeldingen en als beelden werden voorgesteld als een klein kind in de armen van zijn moeder. (Fig. 5 en 6).

Vanuit Babylon verspreidde zich deze aanbidding van de Moeder en het Kind over de hele aarde. In Egypte werden de Moeder en het Kind aanbeden onder de namen van Isis en Osiris. (34) In Indië tot zelfs op deze dag als Isi en Iswara (35)); in Azië als Cybele en Deöius (36); in het heidense Rome als Fortuna en Jupiterpuer of Jupiter het kind (37); in Griekenland als Ceres, de Grote Moeder, met de baby aan haar borst (38), of als Irene, de godin van de vrede, met de jonge Plutus in haar armen (39); en zelfs in China, in Tibet en in Japan waren de Jezuïeten zendelingen verbaasd er het tegenbeeld aan te treffen van de Madonna (40) en het kind, even devoot aanbeden als in het pauselijke Rome zelf; Shing Moo, de Heilige Moeder in China, was afgebeeld met een kind in haar armen en een aureool rondom haar, net alsof er een rooms-katholiek kunstenaar in dienst was genomen om haar te ontwerpen. (41)

Voetnoten

[Fig.5] Uit KITTO, Illustrated Commentary, deel IV, p.31.

[Fig.6] Indrani, de vrouw van de Indiase god Indra, uit Asiatic Researches, deel VI, p.393.

[32] JAMBLICHUS, On the Mysteries, sectie VIII, h.3.

[33] WARD, View of the Hindus, apud. KENNEDY, Researches into Ancient and Modern Mythology, p.196.

[34] Osiris werd als kind meestal Horus genoemd. BUNSEN, deel I, p.438, vergeleken met pp.433, 434.

[35] KENNEDY, Hindoo Mythology, p.49. Ofschoon Iswara de echtgenoot is van Isi, wordt hij ook afgebeeld als een kind die aan haar borst ligt. Idem p.338, noot.

[36] DYMOCK, Classical Dictionary, "Cybele" en "Deoius".

[37] CICERO, De Divinatione, boek II, h.41, p.77.

[38] SOPHOCLES, Antogone, v.1133.

[39] PAUSANIAS, boek I. ATTICA, h.8.

[40] De naam waarmee de Italianen over het algemeen de Maagd aanspreken, is slechts een vertaling van een van de titels van de Babylonische godin. Daar Baal ofwel Belus de naam was van de grote mannelijke godheid, genaamd Beltis (HESYCHIUS, Lexicon, p.188). Men heeft ontdekt dat deze naam in Ninevé werd gebruikt voor de "Moeder van de goden" (VAUX, Nineveh and Persepolis, p.459); en in een toespraak tot Nebuchadnezar, bewaard in EUSEBII, praeparatio Evangelii, boek IX, h.41, worden de beide titels "Belus" en "Beltis" samen gebruikt als de titels van de grote Babylonische god en godin. De Griekse Belus, de hoogste titel van de Babylonische god, was zonder twijfel Baal, "De Heer". Beltis, als de titel van de vrouwelijke godheid, was daarom hetzelfde als "Baalti" , wat in het Nederlands "Mijn vrouwe", in het Latijn "Mea Domina", wat in het Italiaans is samengetrokken tot "Madonna". In verband hiermee kan worden opgemerkt dat de naam Juno, de klassieke "koningin van de Hemel", wat in het Grieks Hera was, ook betekent "De vrouwe", en dat de bijzondere titel Cybele of Rhea in Rome Domina was, ofwel "De vrouwe" (Ovidus, Fasti, boek IV, v.340). Verder is er sterke reden om te geloven dat Athena, de bekende naam van Minerva in Athene, dezelfde betekenis had. Het Hebreeuwse Adon, "De Heer", wordt met de punctuatie uitgesproken als Athon. Het is aangetoond dat deze naam bekend was onder de Aziatische Grieken, van wie zeer veel afgoderij het Europese Griekenland bereikte, zoals een naam van God met de vorm "Athan". Eustatius, die in een bericht over de Pariergesis van Dionysius (v.915, apud Bryant, deel III, p.140) spreekt over de plaatselijke namen in het district Laodicea, zegt dat" Athana is god". De vrouwelijke vorm voor Athan, "De Heer", is Athana, "De vrouwe", wat in het Attische dialect "Athene" is. Zonder twijfel wordt Minerva algemeen afgebeeld als een maagd, maar bovenal vernemen we van Strabo (boek X, h.3, p.405. Parijs, 1853) dat te Hierapytna op Kreta (de munten van. deze stad dragen, zo zegt Müller in Dorians, deel I, p.413, de Atheense symbolen van Minerva) de moeder zou zijn van de Corybantes door Helius, ofwel "De Zon". Het is zeker dat de Egyptische Minerva, die het prototype was van de Atheense godin, een moeder was en genoemd werd "godin-moeder" of "Moeder van de Goden" (zie WILKINSON, deel IV, p.285).

[41] CRABB, Mythology, p.150. Gutzlaff meende dat Shing Moo geleend moet zijn van een pauselijke bron, en er kan geen twijfel over bestaan dat in dit enkele geval de heidense en de christelijke verhalen zijn samengesmolten. Sir J.F. Davis toont echter aan dat de Chinezen van Canton eveneens zo'n overeenkomst hebben tussen hun eigen heidense godin Kuanyin en de pauselijke Madonna, en die in hun contacten met de Europeanen beiden regelmatig met dezelfde titel aanspreken (DAVIS, China, deel II, p.56). De eerste Jezuïten-missionarissen naar China schreven dan ook in hun brieven naar Europa dat ze in de Chinese heilige boeken, zonder twijfel heidense boeken (zie LE PERE LAFITAN, Les Moeurs des Sauvages Ameriquains, deel I, p.235, noot), hadden ontdekt dat melding werd gemaakt van een moeder en kind, hetgeen in hoge mate overeenkwam met hun eigen Madonna en kind.

Een van de namen van de Chinese Heilige Moeder is Ma Tsoopo; zie in verband hiermee de Appendix, Noot C.