| Inhoudsopgave |

Het Voornemen der Eeuwen, (Ef. 3:11)

EERSTE DEEL: De Voorbereiding.


13. Salomo

Het Koninkrijk afgeschaduwd - Het Koninkrijk uitgesteld.

Salomo bouwde de tempel en de luister van zijn rijk was een zwak beeld van de heerlijkheid van het toekomende Messiaanse rijk. Hij kreeg ook een wijs en verstandig hart. Alleen werd er nog aan de afgoden geofferd en weer verneemt men de roepstem ter bekering. Zo ze andere goden willen dienen, zullen zij uit het land geroeid worden (1 Kon. 9: 7), en de komst van het koninkrijk zou natuurlijk belemmerd worden.

Niettegenstaande deze voortdurende waarschuwingen en Salomo's wijsheid laat hij zich door de Kanaanietische vrouwen (1 Kon. 11: 1-8) tot afgoderij bewegen. Wij lezen dan ook verder over de verschillende koningen en hun afgoderij, over de verdeling van Israël in 10 stammen en 2 stammen enz. Het is een pijnlijke geschiedenis, waar God tot het uiterste lankmoedig is ten opzichte van een volk dat zich steeds van Hem afwendt en zich tot Satan keert. Telkens komt ook het satanische ras zijn rol spelen. Enige meer bijzondere aanvallen van Satan op de lijn die tot het zaad der vrouw zou voeren, vinden wij in het huwelijk van Joram met Athalia en het doden van al zijn broeders (2 Kron. 21: 4); in het doden van al de zonen van Joram, uitgezonderd de jongste Ahazia (2 Kron. 22: 1), door de Arabieren; in het ombrengen van het koninklijk zaad door Athalia (2 Kron. 22: 10), uitgezonderd Joas die 6 jaar in de tempel verborgen bleef (vers 12).

Het uitverkoren volk was onverbeterlijk; de Here had door middel van al de profeten gezegd: "Bekeert u van uwe boze wegen, en houdt Mijne geboden, en Mijne inzettingen, naar al de Wet" (2 Kon. 17: 13), doch zij hoorden niet. Toen kwam het oordeel:

"Toen zeide Hij: Ga henen, en zeg tot dit volk: Horende hoort, maar verstaat niet, en ziende ziet, maar merkt niet; maak het hart dezes volks vet, en maak hun oren zwaar, en sluit hun ogen, opdat het niet zie met zijn ogen, noch met zijn oren hore, noch met zijn hart versta, noch zich bekere, en Hij het geneze."(Jes. 6:9, 10).

Na lange besliste ongehoorzaamheid volgt verblinding. De 10 stammen worden naar Assyrië gevoerd. Voor de 2 stammen was nog enige hoop, zij waren echter ook zo ver afgeweken, dat zij zelfs het boek van de wet verloren hadden en het bij een herstelling van de tempel terug vonden. Na een kleine herleving worden de 2 stammen door Nebukadnezar naar Babylon gevoerd en Jeruzalem en de tempel worden verwoest. Dit alles was niet de eindoplossing, maar gedeeltelijk een zuivering om hen die rebel waren te verwijderen (Ezech. 20: 38). zo ging God voort tot de uitwerking van Zijn plan niettegenstaande de tegenstand van Satan en de onwil van de mensen. Hij gebruikt juist de mislukkingen om alles zo te krijgen als het zijn moet. Allen die op Hem steunen vinden in Zijn Woord steeds wat hun hoop naar de "komende"levend houdt. Doch intussen is elke schaduw van koninkrijk weggenomen, de Here zegt:

"Ik zal die kroon omgekeerd, omgekeerd, omgekeerd stelIen; ja, zij zal niet zijn, totdat hij kome, die daartoe recht heeft, en die Ik dat geven zal."(Ezech. 21: 27).

Dit was klaar en duidelijk. Nu begon, wat elders de tijden van de heidenen of volken genoemd wordt. Als de volheid van die tijd zou gekomen zijn, zou het ware koninkrijk komen. Men kent de gezichten en profetieën van Daniël aangaande deze tijden.

Israël was nu niet meer Gods volk voor een tijd, het was Lo-Ammi ( D.i. .niet Mijn volk) (Hos. 1: 9). En gedurende 70 jaar bleven zij verbannen. Dan echter schijnt weer alles naar de vervulling heen te gaan: Ezra en Nehemia vertellen ons van het herbouwen van de tempel en de stad. Een gezuiverd overblijfsel trekt terug naar Jeruzalem. Doch natuurlijk verzet zich Satan tegen dit herstel (Ezra 4) en de Kanaanieten komen op de voorgrond terug (Ezra 9 : 1). Ook de Asdodieten zien wij verschijnen bij het herstel van de stad (Neh. 4: 7), doch Nehemia laat God voor hem strijden. De wet wordt gelezen, het loofhuttenfeest gevierd, hij schaft allerlei misbruiken af, en zendt de vreemde vrouwen weg, waardoor zelfs de Joodse taal voor de kinderen verdrongen werd door het "Asdodisch"(Neh. 13: 24). Men weet dat Asdod één van de steden van de Enakieten was, die niet door Israël uitgeroeid was (Joz. 11: 22).

Zerubbabel en Jesua die het volk hadden teruggebracht, zouden overigens geen koning zijn, dat wist ieder uit de woorden des Heren door Ezechiel gesproken (Ezech. 21: 27) en door Zacharia bevestigd (Zach. 6: 9-13). Zij moesten wachten op de Spruit. Die Spruit was het Zaad van de vrouw, de Verlosser, de Koning, de Messias. Die Spruit was hun reeds in het kort beschreven doch zou hun weldra voorgesteld worden op viervoudige wijze:

1. Als Koning.
   "Een rechtvaardige Spruit zal verwekken; Die zal Koning zijnde regeren"(Jer. 23: 5, 6)
   "Zie, uw Koning"(Zach. 9: 9).
   Evangelie van Mattheus.
   
   
2. Als Knecht.
   "Ik zal Mijn Knecht, de Spruit, doen komen"(Zach. 3: 8).
   "Ziet, Mijn Knecht"(Jes. 42: 1).
   Evangelie van Markus.
   
   
3. Als Man.
   "Zie, een Man, Wiens naam is Spruit"(Zach. 6: 12).
   Evangelie van Lukas.
   
   
4. Als God.
   "Te dien dage zal des Heren Spruit zijn tot sieraad en tot heerlijkheid"(Jes. 4: 2)
   "Zie, hier is uw God"(Jes. 40: 9).
   Evangelie van Johannes.
   
   

Wij komen nu tot de tijden van de vervulling, doch het is eerst nodig dat de lezer zich goed vertrouwd maakt met de toestand en de verwachting van Israël. Wij laten daarom enige aanhalingen uit de profeten volgen alvorens de ontwikkeling van het voornemen van de eeuwen verder na te gaan. Daar het onderzoek van de tijden van de vervulling ons hoofddoel is, zullen wij dat deel veel uitvoeriger behandelen.

| Inhoudsopgave |